Ana içeriğe atla

NEDENN?

Bu aya mi bu yila mi yoksa benim cevreme mi ozeldir ki bir cok farkli ortamda bulunmaya calisiyorum; bu aralar fazlasiyla sevgililer arasinda bir problem veya eskiyi hatirlama oluyor. Her insanin yuzunde ozlem korku ve yalnizlik seziyorum. O yuzden aralik 2018 icin sari rengini sectim.
Image result for sari renk  Insanlari gozlemlemek, onlarin ne dusundugunu ne hissettigini ya da onun nasil bir hayat yasadigini merak etmek hosuma gidiyor.
       
     Birileriyle ister dert olsun ister cok mutlu bir an bir seyler paylasmak ve onlarla ayni duygulara girebilmek, onlarinda benim onlari anladigimi anlamasi beni cok gururlandiriyor.           
    Peki neden cogunluk uzgun ve mutsuz, hayal kurmaktan vazgecmis; bir amaci yok ve sadece yasamak icin yasiyor?  Cunku hala ya hic birimiz icimizde bir gucun oldugunu kabullenmiyor ya da bunun icin cabalamiyor, sorgulamiyor.
  Komik olan ise sorgulayan insani kendi tarafina cekip onu da sorgulatmaktan vazgeciriyor.

       Peki gercekten tum samimiyetimle soruyorum, neden ? Hayata sadece sevgilimizden ayrildik aglayalim, dagitalim; ailemi kendimi gecindirmem icin para kazanmam gerek ve sevmedigim bi iste buna devam ediyim ama hayatim zehir olsun.. Neden ?
   Tamam evet bazen istemedigin bir cok seyi yapmak zorundasin, ama her firsati kendin yaratirsin. Sevmedigin seyi oyle bir hale getirirsinki lanet olarak bakilan o is herkesin sirada bekledigi bir duruma donusur.
Su resime bir bakin ama gercekten odaklanarak ve hissederek bakin. Biz bu cizginin sizce kacta kacini olustuyoruz?
Image result for tum donemler dogru cizelgesi cografyaGorulmeyecek kadar kucuk bir kismini.. Peki simdi dur ve karar ver. Sen bu kucucuk zamanda sadece zorundaliklarla, sacma sapan sebeplere aglayarak mi gecirmek istiyorsun yoksa zorundaligi firsata cevirmeyi hedefleyip bu kucucuk zamanin hakkini mi vermek istiyorsun? Sadece inan, empati kur, saygi goster ve her zamanki gibi "FARKINA VAR FARKINDALIK YARAT"...
                  Yorumlarinizi bekliyorum, tesekkurler..

Yorumlar

  1. Başarılı bir yazı olmuş. Tebrik ederim :))

    YanıtlaSil
  2. Çok hoş bir yazı olmuş , Tebrikler..

    YanıtlaSil
  3. Evet herkes de bir eskiye özlem olduğunu bende fark ettim, belki kendimden dolayıdır. Yazı için teşekkürler güzeldi :)

    YanıtlaSil
  4. Evet hayatta sanki bir robot gibi sürekli aynı şeyleri yapıyoruz yada yazpmak zorunda bırakılıyoruz. Buda insanların bazı duygularını öldürüyor.Önceden büyük şehirler yoktu teknoloji bu kadar gelişmemişti fakat insanlar daha yakın daha samimi ve daha mutluydu şimdi herkes birbirine şüphe ve korku ile bakıyor ancak pc ve telefon başlarında muhabbet ediyor neden kendini güvende hissettiği için ama ufak bir tebessümün 100 lerce smile daha mutlu ettiğini belki de hiç anlayamayacaklar . neyse başınızı ağrıttım emeğinize sağlık kolay gelsin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hayiir tam tersine fikirlerinizi paylasmaniz cok hos cok tesekkur ederim, dediginiz herseye kelime kelime katiliyorum bu durumunda ilerlememesi icin ugrasiyorum

      Sil
    2. Bende emeğiniz için teşekkür ediyorum ben yapsam ne olur ki demesin kimse herkes bir tuğla koyarsa bina ortaya çıkar benim bir tuğlamdan ne olur dersen o zaman işte hiç bir şey olmaz cevabı geç gördüğüm için de özür dilerim.

      Sil
  5. Çok hoş bir yazı olmuş , Tebrikler..

    YanıtlaSil
  6. evet haklısın, ülkemiz insanı son zamanlarda mutsuz. dünya genelindeki anketlerde de insanımız mutsuz çıkıyor. biraz da ülkenin durumuyla da ilgili. ekonomi de bir etken tabii. huzurlu olmak için içimize dönmek gerekiyor. tabiside ne olursa olsun huzurlu mutlu olabiliriz. hep böyle olumlu düşün seen işteee olumlu davraaan ne güzeeel :)

    YanıtlaSil
  7. ne kadar güzel bir yazı olmuş son günlerde ben de benzer duygular yaşıyorum özellikle sektörümdeki sıkıntılar sebebiyle , daha kaç günümüz var ki garanti ki sanki rölantide çalışırd urumda ama başka bir itici gücü bekler gibiyiz ... kendimizi anlamak bile zor kaldı ki karmaşık başka bir canlıyı anlamak :) takip etkinliğinde gördüm sizi beklerim görüşmek üzre https://1661hayat.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. cok tesekkur ederimm hosgeldinn geliyorum ben de :))

      Sil
  8. Dünya barışı için en azından huzurlu bir toplum için empati şart. Yazını çok beğendim güzel arkadaşım, kusura bakma bu aralar pek aktif olamıyorum ama yüreğim hep seninle seni ve yazılarını çoook seviyorum şimdiden yenı yılın kutlu olsun :) Sevgiyle kal!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ayni sekilde bende buralar cok siklikla giremiyorum samimiyetin ve yorumlarin icin cok tesekkur ederim duygular karsilikli:)

      Sil
  9. Dediğin gibi o küçük zaman diliminin büyük bir bölümü saçma şeylere üzülmekle geçti. Ama insan bir yaştan sonra kendine geliyor ve geriye baktığında gerçekten ne boş şeylere üzüldüğünü fark ediyor. Dolayısıyla o küçük zamanın hakkını vermek en iyisi. Bu arada ben bu aralar uğrayamadım sana. Sen de fazla yoktun zaten sanırım. Ben de şimdiden yeni yılını kutluyorum ve güzel bir yıl diliyorum. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aynen yogun zamanlar geciriyorum en yakin zamanda paylasim yapicam. tesekkur ederimm , seninde her sey istedigin gibi huzurlu saglikli bi yilin olsun :)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

24 Nisan Perşembe

Merhaba ben Göksu! Bu siteyi 2019'da açmıştım ve şimdi- 2025'te- kendi web sitemi açtıktan sonra beni ben yapan şeylerden biri olan yazılarıma geri döndüm. Buradaki eski yazılarımı okumak çok ilginç bir duygu. Eş zamanlı olarak tasarım yapıyorum. Hem bloglarım hem tasarımlarım için ziyaret edebilirsin: https://www.goksuoner.com.tr/  Hadi şimdi bugünkü yazıma;  Selam güzelim, bugünde bu fotografımı görüp içimi dökmeye geldim, tek sebepte bu fotoğraf değil tabiki. Korkunc ötesi havanında etkisi olmalıki kendimi küçük çaplı panik ataklar yaşarken ve sanırım depresyona girmiş olarak buldum. Çılgınlar gibi çukur dizisi izliyorum, nerde mafyatik keko işler var ordayım. Sıfır vizyon, sıfır bir kültür edinme çabası, sadece çılgınlar gibi bir şeyler yiyip diziye kitleniyorumki geçen hafta kustuktan sonra hala toparlayamadım kendimi, yani artık yiyemiyorumda. Panik atak mı ne oldugunu hala bilmediğim şeyde kendime, sesime yabancılaştığım zaman farkına vardım. Yani göğüsüme ağrı giriyo ...

SIYAH

              Siyah rengini seviyorsan ve bu rengi benimsemissen, gercekten zor bir kisiligin var. En asil duygularla en hassas duygulari ayni anda yasamaya yetenegine sahipsin. Ama bu sadece bir gune ozelse o gun senin icin karmasik bir gun oldugunu gosterir. Bu kadar zit duygulari ayni anda yasayamanin kotu de iyi yonleri de var bana gore, onemli olan senin hangi taraftan sectigin. Mesela; gucunle tutkunu, duygusalliginla asaletini birlestirip bir resim ortaya koymaya calistin mi? ya da bir kisa film, video cekmeyi? Ya da bir roman yazmayi belkide kisa olanindan bir makale. Benim bunlarin hepsine ayni anda hakim olma yetenegim olsaydi kesinlikle hepsini harmanlayip ortaya bir sey cikarmaya calisirdim. Belki de vardir ve cikarmaya calisiyorumdur, en azindan deniyorum. Sen de siyah diye dusunup, bunu kotuye yorumlama ne kadar guc sahibi oldugunun farkina var ve hem kendin icin hem dunya icin bir seyler ...

DUYGULARIMIZ

    Bugun umut ve korkuyla basladim cunku hayatimizda en cok etkisini gosteren iki duygumuz bana gore. Gozunuzu kapatip bir anınizi dusunun. Ilk akliniza gelen anı hangisi oldu? Hangi duygularinizi tasidiginiz anı? Eminim ki hepinizin anısinin icinde bir umut veya bir korku var.   Umut farklidir , her duygudan.. ve aslinda her duygunun başıdir baktiginizda, hayatimizi belirleyen kavramdir bu.  Birini sevme umudu, karsiliginda sevgi, saygi, guven hissetme umudu, karsi cinsten begenilme umudu.. ve elbette ki sorumluluklarimizin başı; hazirladiginiz projenin guzel sonuclanma umudu, okulu bitirme , ise baslama , para kazanma umudu.. umut olmasa bu saydiklarimin ya da saymadiklarimin kaci olurdu ki?     Peki ya korku nedir ? Iyi midir , kotu mu?     Tedx'te izledigim son video bu konu uzerineydi. Kullanilabilir ve kullanilmaz korkudan bahsedildi ve ozet olarak sunlari cikardim. "Korkunun sizi yonetmesine degil, siz korkuyu yonetmeyi ogrenin. K...