Ben bir kadın, bir genç, bir bireyim. Ben şeriattan kurtulmus , hukuk önünde hakları olan, yeni ülkenin, Türkiye’nin cocugu , Atatürk’ün emeğiyim. Peki ya haklarıma gerçekten sahip miyim? Özgür müyüm, eşit miyim? Sahip isem kullanabiliyor muyum?.. Eger cevapları evet ise neden ben hayır diyorum? Ben çeşitlilikten doğan, çeşitlilikle büyüyen ve büyümeye devam eden bir gencim. Türkiye’nin cennetinde Marmaris’teyim. Bütün renkleri aynı anda görebileceğin, derin, huzurlu bir nefes alabileceğin, bir yerden bir yere her türlü ulasımını sağlayabilceğin mutlu bir yerdeyim. Ben İstanbul’dayım. Sadece griyi görüp, griyi koklayabildiğin, nefes almakta zorlandıgın , bir yerden bir yere gitmenin izdiham oldugu stresli yerdeyim. Ben merkezindeyim ama kendimi bile göremediğim yerde. Bu kadar zıtlık içeren durumun ortak noktasını söyleye...
Keyifli okumalar, yorum birakmadan cikmayin :)